μεσοπτερύγιο

το (Α μεσοπτερύγιον)

νεοελλ.

ζωολ. ο μεσαίος από τους τρεις κύριους χόνδρους τών θωρακικών πτερυγίων πολλών ψαριών

αρχ.

στον πληθ. τά μεσοπτερύγια

τα μεσαία φτερά τής πτέρυγας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο)-* + πτερύγιον (< πτέρυξ, πτέρυγος)].